زمان متوسط برای آشنایی قبل از ازدواج چقدر باید باشد؟

زمان متوسط آشنایی به هر رابطه بستگی دارد. میتواند از چند ماه باشد تا چند سال اما برای همه یکسان نیست زیرا هر رابطه با دیگری فرق دارد.
نمی توانید یک چارچوب زمانی یک ماهه برای خود در نظر بگیرید. درواقع، حتی یک سال هم برای گرفتن چنین تصمیم مهمی که بر بقیه عمرتان و همه جوانب زندگیتان اثر دارد، کم است.
این به آن بستگی دارد که شما و طرفمقابلتان هر دو به توافق برسید و مسئولیتهایی که هر دو باید با آن روبهرو شوید را مشخص کرده باشید.
ازدواج مترادف با همیشگی است. قرار است تا پایان عمر با یک نفر باشید.
متاسفانه، فرهنگهای مدرن معنا و مفهوم آن را تغییر دادهاند زیرا هدف آن کمارزش شده است. کسانی را میبینیم که ظرف چند ماه ازدواج میکنند و بعد از چند سال از هم جدا میشوند، درحالیکه قرار است ازدواج تا پایان عمر باشد.
وقتی از دیدگاه واقعبینانه به ازدواج نگاه کنیم، باید مهمترین رابطه یک فرد در طول زندگیاش باشد. زن و شوهر باید بهترین دوستان یکدیگر باشند. یعنی تا پایان عمر عمیقترین و صمیمیترین لحظات را با کسی که دوستش دارید بگذرانید.
ازدواج یعنی زندگیتان را به فردی دیگر بدهید. یعنی دو نفر یکی شوید.
تصمیم به این عظمت باید قبل از وارد عمل شدن خیلی خوب بررسی شود. زیرا وقتی ازدواج کردید، تنها راه خروج از آن مرگ یا طلاق است و هر دوی آنها تصمیمات بسیار سختی هستند که زخمهای بدی بر جای میگذارند و این زخمها به طرز وحشتناکی زندگی افراد را تغییر میدهند.
ازدواج یعنی بدون نگاه کردن به عقب، رابطه را به بالاترین حد ممکن برسانید. به همین دلیل است که مدت زمان مناسب برای آشنایی قبل از ازدواج باید به خوبی در نظر گرفته شود.
اما این زمان تنها فاکتوری نیست که باید مدنظر قرار گیرد.
عوامل دیگر عبارتند از:
اعتماد میان دو طرف چه میزان است
سلامت رابطه
بالغ بودن دو طرف
امکانات اقتصادی
تایید اعضای خانواده دو طرف
همانطور که میبینید، فقط مدت زمان آشنایی قبل از ازدواج مهم نیست. باید ببینید چه زمان موقعیت و شرایط لازم برای رساندن رابطه به بالاترین حد ممکن فراهم میشود.
۱۲ ماه(۴فصل)زمان معقول و منطقیه چون به نظر من تغییر فصل رو رفتار آدما و واکنش اونا تاثیر میگزاره در نتیجه اگه یه سال با کسی که میخواین ازدواج کنید باشید خیلی از رفتارا و واکنشاش دستتون میاد
۶ماه؟؟۴ماه؟؟؟ ۱سال؟؟
بنظرم خ کمه!دو طرف باید اونقد باهم باشن تا شادی هم غم هم عصبانیت و دیوونگی و آرامش همو ببینن!اونقد که حداقل ۷۰ درصد خوبیا و ۷۰ درصد بدیا هم رو ببینن! باید با هم چندسالی بزرگ شن تا قلق هم دسشون بیاد. که تازه بعد ازدواج شروع نکنن به تجزیه تحلیل هم!!
من و دوستم ۴سال وقت گذاشتیم!
و بنظرم اگه بازم زمان بزاریم بهتره!! هیچ وقت برای شناخت عجله نکنید و به هم فرصت بدید!
راستی اینم اضافه کنم که تو تمام این مدت خدارئشکر گوش شیطوووون کر هیچ رابطه فیزیکی نزاشتیم بینمون پیش بیاد! اگه برای احساس یا رابطتون ارزش قائلید و مهمتر از همه برای خودتون و طرفتون هیچ وقت نزارید پیش بیاد! قوی بودن سخته اما میشه!
ی راهش اینه ک در مورد اون مسائل ب شوخی هم حرفی نزنید چون همه چیز از ی جا شروع میشه!و اون جور روابط هم از ۴تاحرف!
با کامنت m@ry@m هم بی نهایت موافقم!!
خوب بود
به نظر من وقتی کسی تصمیم به ازدواج با کسی میگیره باید تمام جوانب رو در نظر بگیره
من کاملا موافقم
به نظر من اولین معیار و یا بهتر بگم مهمترین معیار برای ازدواج ,خانواده دو طرف است که بعضی از افراد این قضیه رو نادیده میگیرن در واقع خانواده اولین عضوی است که شخصیت آدمی در آن شکل میگیره بهتره کسی که میخواد ازدواج کنه اول به خانواده طرف مقابلش توجه کنه که میتونه کنار بیاد بعد جوانب های بعدی رو در نظر بگیره