چگونه به والدینمان احترام بگذاریم

گاهی سالیان سال طول می کشد تا فرزندی بتواند به خوبی از والدین خود قدردانی کند. ممکن است تا زمانیکه با آنها زندگی می کردید به خوبی احترامشان نمی کردید یا عشقتان را به آنها نشان نمی دادید. ولی چه ازدواج کرده باشید و برای خودتان خانواده تشکیل داده باشید، چه هنوز در کنار پدر و مادرتان زندگی کنید، می توانید با استفاده از راه های زیر احترام و قدرشناسی خود را به آنهایی که شما را به این دنیا آوردند نشان دهید.
احترام چیست؟
احترام گذاشتن یعنی قدرت و توانایی آنها را بشناسید و این یعنی بدانید که آنها در مقامی بالاتر از شما قرار دارند و حق دارند برای شما قانون تعیین کنند و مجبورید از این قوانین پیروی کرده و به آنها احترام بگذارید.
اما اگر این قانون ها عادلانه نبود چه؟ یادتان باشد قوانین آنها همیشه در جهت صلاح و منفعت شماست و دلیل آن این است که آنها واقعاً دوستتان دارند و به فکر شما هستند.
احترام گذاشتن به والدین یعنی اصلاحات آنها را وقتی اشتباه می کنید بپذیرید.
اما بیشتر از همه اینها، وقتی به والدینتان احترام می گذارید، به آنها نشان می دهید که دوستشان دارید. انسانها معمولاً به چیزی احترام می گذارند که برایشان عزیز است و ارزش و اعتبار بالایی برایشان دارد. و مطمئناً والدینتان شایسته این احترام هستند.
بعضی احساس می کنند که والدینشان شایسته این احترام نیستند چون پدر و مادر خوبی برایشان نبوده اند– ممکن است والدینشان معتاد بوده یا از آنها به طرق مختلف سوء استفاده می کرده اند. اما همیشه جایگاه خودتان بعنوان فرزند را به خاطر داشته باشید و حتی اگر آنها درست با شما رفتار نکردند، هرچه که در توان دارید برای احترام به آنها صرف کنید.
چطور احترامتان را نشان دهید
با والدینتان حرف بزنید. ارتباط و گفتگو بهترین راه است. خیلی ها بعد از مرگ والدینشان افسوس می خورند که به اندازه کافی با آنها حرف نمی زده اند. شما مرتکب این اشتباه نشوید و برای حرف زدن با والدینتان وقت بگذارید. خیلی زود متوجه می شوید که والدینتان می توانند دوستانی فوق العاده برای شما باشند.
صادق باشید و زندگی دوگانه نداشته باشید. هیچ چیز برای پدر و مادر سخت تر از این نیست که بفهمد فرزندش زندگی دوتایی دارد. و حتی اگر بدانید که آنها کاری که می کنید را نمی پذیرند، باز با آنها صادق بوده و حقیقت را به آنها بگویید. اجازه بدهید از هر اتفاقی که در زندگیتان می افتد باخبر باشند. شاید نتوانند زندگی شما را درک کنند اما حداقل این احترام را به آنها گذاشته و مطلعشان کنید.
از قوانین پیروی کنید. همانطور که قبلاً ذکر شد، این قوانین به نفع شما هستند. و والدینتان این قوانین را با بهترین روشی که می دانند تعیین می کنند. برای پیروی از این قوانین نهایت تلاش خود را بکنید و اگر درمورد آنها سوالی داشتید، آن را با احترام در میان بگذارید.
اگر از بچگی روی پای خودتان بزرگ شده اید، باز هم هیچوقت والدینتان را فراموش نکنید. آنها دوست ندارند خیلی از زندگی شما دور باشند و دلشان برایتان تنگ می شود. حتماً به آنها تلفن کنید و سر بزنید. با آنها وقت بگذرانید، حتی اگر خیلی از آنها دور باشید.
بله، والدینتان واقعاً ارزش احترام و قدرشناسی شما را دارند. آنها شما را به دنیا آورده، بزرگ کرده و مراقبتان بوده اند. پس دستورات دین را رعایت کرده و هم از نظر فیزیکی و هم احساسی از آنها مراقبت کنید، مخصوصاً وقتی سنشان بالاتر می رود و نیاز به کمک پیدا می کنند. کمک های زیادی از دست شما برایشان برمی آید. دنبال کارهای بیمه آنها بروید و در کارهای خانه کمکشان کنید و به هر طریقی که می توانید عشقتان را به آنها نشان دهید.
mamnon
سلام به همه دوستان
معذرت مبخام، کمی طولانی مشه
با ترانه موافقم، آفرین. به توماس میگم: زنده باد، ای والله خداوند شما رو داشته باشه ولی با رضا چندان موافق نیستم چون: در هر چیزی استثنا و جود داره. البته که شما درست میفرمایید مادر بهترین موجوده ولی مادر خاین چی؟ مادر روسپی چی؟مادر نامرد چی؟مادر بی عاطفه چی؟مادر خشن و ظالم چی؟ بله احترام باید دو طرفه باشه و بله این حق والدین هست که احترام بشن و تمام عمر باید فرزندان در خدمت والدین باشن ولی والدین نباید زمینه های احترام به خودشون رو از بین ببرن. کسانیکه نمیدونن چه زمانی مناسب برای آغاز احترام به والدین هست من میگم همین الان آغاز کن و هرقدر هم با آنها احترام و عزت ببخشی هنوز هم بدهکار و وقتی هم میمیری مدیونی. و نظریات باید واقع بینانه و همه جانبه باشه و نظریات سلیقه ای رو کمتر میپسن.
من این مطلب رو نخوندم اما آرزو می کنم خدا سایشون رو از سرمون کم نکنه. من خودم گاهی اوقات الکی قاطی می کنم و از این فکر که روزی باید در فراغ مادرم حسرت این روزها رو بخورم واقعا می ترسم (خدایا غلط کردم منو ببخش). البته در مورد پدر هم همین طوره.
فکر می کنم خیلی ها با من هم نظر باشن.
خدایا مادر و پدر همه رو براشون حفظ کن و قدر درک همچین نعماتی رو تو زندگی همه قرا بده. آمین
من خودم تازه زایمان کردم و خیلی درد کشیدم، ولی عاشق پسرم هستم و خیلی دوسش دارم ولی این دلیل نمیشه که بگم همه مادرا خوبن چون واقعا والدینم در حق من نامردی کردن
مادر بی عاطفه و خودخواه هم وجود داره. عشق مادر باید بی قید وشرط و ناگسستنی باشه. اما مادر من با خودخواهیهاش زندگی من رو سیاه کرده. با همه احترامی که بهش گذاشتم بهم بی حرمتی میکنه. سرمیز غذایی که من نشسته باشم نمیاد. جواب سلام و تشکرم رو نمیده. شاید اصلا دوست نداره از دستپختش بخورم. این چه عشقیه؟ چه احترامی؟ کسی ندونه فکر میکنه قاتل بودم یا بی عفتی ای ازم سرزده. من فقط در ۲۶ سالگی برای خودم تصمیم گرفتم. امیدوارم قبل از بچه دار شدن همه به عشق بی قید و شرط فکر کنن.
گاهی ازش متنفر میشم اما خیلی به خودم فشار میارم که بهش کوچکترین بی احترامی نکنم. همیشه براش بهترین فرزند بودم، مایه افتخارش. اما هیچ ابایی از شکستن دل من و تنها گذاشتنم نداره. امبدوارم هیچوقت از رفتار این روزهاش با من
پشیمون نشه و با افتخار بگه حاضره منو بذاره کنار.
احترام متقابله
احترام باید دوجانبه باشه چرا فرزند باعث میشه بی احترامی کنه چون مادر مثل ی دوست نیست چون فرزندشا رتبشا زیر سوال میبره چون جلو همه خوردش میکنه ولی دوجانبه باشه چه لزومی داره فرزند بی احترام کنه میگند از هردستی بگیری باهمون دست پس میگیری خدا سایه پدر ومادر وازمون کم نکنه
قدرت ،ثروت،دانش،مقام برای انسان احترام می اورد ولی هیچ چیز برای یک مادر بچه اش نمی شود.
قدرت ، مال ، ثروت ، علم ، همسر ، زندگی وجود تو در این دنیا وجود من و همه ی ما ها به وجود پدر و مادرهایمان بستگی دارد ، تا داریمشون ازشون خوب نگه داری کنیم ، زیرا که تا از دست بدیمشان انگار که یک چیزی کم داریم . خدایا شکرت امیدوارم هیچ وقت برای هیچ کسی دیر نشه