آشنایی با بیماری آنورکسیا یا کم خوری عصبی

آنورکسیا چیست؟

آنورکسیا (Anorexia) یک اختلال غذایی است که به‌موجب آن افراد به خود گرسنگی می‌دهند. این مشکل معمولاً در افراد جوان در زمان آغاز بلوغ شروع می‌شود. افرادیکه از آنورکسیا رنج می‌برند دچار کاهش وزن شدید می‌شوند. این کاهش وزن معمولاً ۱۵ کیلوگرم پایین‌تر از وزن طبیعی فرد می‌باشد. افراد مبتلا به آنورکسیا معمولاً افرادی بسیار لاغر هستند اما تصور می‌کنند که اضافه وزن دارند. کاهش‌وزن آنها به طرق مختلف حاصل می‌شود که برخی از متداول‌ترین آنها ورزش شدید، استفاده از داروهای ملین و نخوردن است.

افراد مبتلا به این اختلال ترس و واهمه شدیدی از چاق شدن دارند. عادات غذایی آنها نیز از همین ترس ناشی می‌شود. آنورکسیا معمولاً دختران نوجوان را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد.

این افراد حتی بعد از اینکه وزن بسیار زیادی کم می‌کنند و بسیار لاغر می‌شوند و این‌کار را تا بیمار شدن و حتی مرگ پیش می‌برند، تصور می‌کنند که هنوز اضافه وزن دارند. معمولاً عادات غذایی عجیبی دارند مثل امتناع از غذاخوردن در حضور دیگران. گاهی‌اوقات این افراد غذاهای بسیار سنگین و حجیمی برای دیگران آماده می‌کنند، اما خودشان هیچ از آن نمی‌خورند.

گفته می‌شود که این اختلال در طبقات اجتماعی-اقتصادی بالاتر شایع‌تر است و آنهایی که در فعالیت‌هایی شرکت دارند که لاغر بودن مسئله مهمی است، مثل رقص، نمایش و دونده‌های استقامت، بیشتر به این اختلال دچار می‌شوند.

یکی از اعضای خانواده دچار اختلال غذایی است؟

اگر یکی از اعضای خانواده شما هم دچار یک‌نوع اختلال غذایی است، باید بدانید که این افراد به حمایت بسیار زیادی نیاز دارند. حتماً باید به آنها توصیه کنید به یک متخصص تغذیه مراجعه کنند. باید آمادگی امتناع‌ها، مقاومت‌ها و حتی عصبانیت آنها را داشته باشید. یک پزشک یا مشاور می‌تواند به او کمک کند با مشکل خود مقابله کند.

علائم آنورکسیا

آنورکسیا علائم مختلفی دارد که البته برخی افراد همه این علائم را تجربه نمی‌کنند. این علائم عبارتند از: وزن بدن که متناسب با سن نباشد، قد و وزن طوری باشد که فرد معمولاً ۱۵ کیلو پایینتر از وزن نرمال خود باشد. برخی دیگر از علائم آنورکسیا عبارتند از:

• عقب افتادن حداقل سه دوره از عادت ماهیانه (در خانم‌ها)
• عدم تمایل یا امتناع از غذاخوردن در ملاءعام
• اضطراب
• ضعف
• شکننده شدن پوست
• تنگی نفس
• وسواس درمورد کالری‌های مصرفی

عواقب آنورکسیا بر سلامتی

آنورکسـیا خطرات بسیار زیادی را متوجه سلامتی می‌کند. این خطرات عبارتند از، جمع شدن استخوان‌ها، کمبود موادمعدنی، پایین بودن دمای بدن، نامنطم بودن ضربان قلب، نارسایی دائمی در رشد طبیعی، ایجاد پوکی استخوان و بولیمیا نرووسا (پرخوری عصبی).

استفاده طولانی‌مدت از ملین‌ها نیز برای بدن مضر است. این داروها عضلات روده را فرسوده کرده و موجب پایین آمدن کارایی آن می‌شود. برخی ملین‌ها شامل مواد مضری هستند که ممکن است در بدنتان بازجذب شوند.

آنورکسیا و بارداری

برای به‌دنیا آوردن  نوزاد سالم، زنان باردار باید به‌طور متوسط ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم وزن اضافه کنند. گفتن این مطلب به فرد مبتلا به آنورکسـیا مثل این می‌ماند که به یک فرد عادی بگوییم ۵۰ کیلو اضافه خواهد کرد. اگر مبتلا به آنورکسیا هستید، برای باردار شدن و وضع‌حمل دچار مشکل خواهید شد. اگر کمبود وزن داشته باشید و از انواع و اقسام موادغذایی هم استفاده نکنید، ممکن است جان خودتان و فرزندتان به خطر بیفتد.

خانم‌های مبتلا به اختلالات غذایی بیشتر دچار سقط‌جنین می‌شوند و ممکن است نوزادشان زودرس به‌دنیا بیاید و درمعرض مشکلات سلامتی بسیاری باشد.

همه خانم‌های باردار باید از مراقبت‌های قبل از حاملگی خوبی بهره‌مند شوند. آنهایی که در ریکاوری از آنورکسـیا یا بولیمیا به‌سر می‌برند، نیاز به مراقبت ویژه دارند. حتماً باید ویتامین‌های مربوط به قبل از وضع‌حمل را مصرف کرده و ویزیت‌های پزشک را مرتب انجام دهید. حق ورزش ندارید مگراینکه پزشکتان آن را عاری از اشکال بداند.

چند خبر خوب درمورد آنورکسیا

• آنورکسیا قابل درمان است و فرد می‌تواند با آن مقابله کند.
• با مراقبت  خوب، می‌توانید بر اختلالات غذایی خود غلبه کرده و فرزندی سالم به‌دنیا آورید.

آمار مربوط به آنورکسیا

• یک درصد از دختران نوجوان در امریکا مبتلا به آنورکسیا هستند و ۱۰ درصد از این افراد از آن جان خود را از دست می‌دهند.

تفاوت بین آنورکسیا و بولیمیا

بزرگترین تفاوت بین آنورکسـیا و بولیمیا این است که افراد مبتلا به بولیمیا میزان بسیار بالایی غذا را خورده و بعد آن‌را بالا می‌آروند اما افراد مبتلا به آنورکسـیا به هیچ وجه میزان زیاد غذا نمی‌خورند که بعد آن‌را بالا بیاورند.