لزوم انجام آزمایشات ژنتیک پیش از بارداری

آزمایشات ژنتیک با آزمایش بر روی نمونههای کوچک خون یا بافتهای خونی انجام میشود. این آزمایشات مشخص میکند که شما، همسرتان یا فرزندتان ژن بعضی از اختلالات ارثی را دارید یا خیر.
آزمایش ژنتیک آنقدر پیشرفت کرده است که پزشکان میتوانند ژنهای ناقص یا نبود بعضی ژنها را تشخیص دهند. نوع آزمایش ژنتیکی که برای یک تشخیص خاص لازم است به نوع بیماری که پزشک حدس میزند بستگی دارد.
انواع مختفی از مایعات و بافتهای بدن در آزمایش ژنتیک قابل استفاده هستند. برای آزمایش اسید دئوکسیریبونوکلئیک (DNA)، فقط یک ذره بسیار کوچک از خون، پوست، استخوان یا سایر بافتهای بدن کافی است.
احتیاط کنید!
بااینکه پیشرفت آزمایشات ژنتیک توانایی پزشکان برای تشخیص و درمان بیماریهای خاص را افزایش داده است اما هنوز محدودیتهایی وجود دارد. آزمایشات ژنتیک میتوانند یک ژن مشکلدار خاص را شناسایی کنند اما همیشه نمیتوانند مشخص کنند که آن ژن با چه شدتی بر فرد ناقل تاثیر خواهد داشت. بعنوان مثال در فیبروز کیستی، پیدا کردن ژن مشکلدار در کروموزوم شماره ۷ نمیتواند لزوماً پیشگویی کند که کودک دچار مشکلات ریوی حاد خواهد شد یا خفیف.
همچنین، داشتن ژن مشکلدار به تنهایی فقط نیمی از داستان است زیرا بسیاری از بیماریها از ترکیبی از ژنهای با ریسک بالا و عوامل محیطی ایجاد میشوند. دانستن اینکه ژن پرخطری دارید اگر بتواند احتمال تغییر سبک زندگیتان برای اجتناب از بیمار شدن را برایتان فراهم کند، میتواند مفید باشد.
با ادامه تحقیقات، ژنهایی که افراد را در معرض بیماریهایی مثل سرطان، بیماریهای قلبی، اختلالات روانی و بسیاری مشکلات جسمی دیگر قرار میدهند نیز شناسایی میشوند. با ادامه مطالعات، امید بر این است که روزی این امکان وجود داشته باشد که نوع خاصی از ژن درمانی برای پیشگیری کامل دربرابر برخی بیماریها، ایجاد شود.
در حال حاضر ژندرمانی با موفقیت محدود برای درمان فیبروز کیستی و کمبود ADA (یک کمبود ایمنی) مورداستفاده قرار میگیرد. اما در بسیاری از افرادیکه تحت ژندرمانی قرار گرفتهاند مشکلات حاد ایجاد شده است. به همین دلیل مطالعات و تحقیقات مربوط به ژندرمانی به دقت کنترل میشوند و در هیچیک از کودکان استفاده نمیشود.
بیماری سلول داسی شکل، تالاسمی و سایر مشکلات خونی میتوانند هدف بعدی درمان ژنتیکی باشند. بااینکه درمانهای ژنتیکی برای بیماریهای کشنده مثل سرطان هنوز راه درازی در پیش دارد اما امید زیادی هست که درمانهای ژنتیکی بیشتری کشف شود.