ترشحات واژن و ناهنجاری های مربوط به آن

ترشحات واژینال یکی از خصوصیات فیزیولوژیک بدن خانم هاست. در دوره های مختلف زندگی، میزان غلظت و اندازه این ترشحات فرق می کند. برون ریزی های واژینال، معمولاً دارای بو و رنگ مخصوصی نبوده و فقط ممکن است رنگی بین سفید و زرد داشته باشد. اگر شما هر گونه بوی نامطبوعی را در آن احساس کردید و یا در رنگ آن تغییراتی را مشاهده نمودید، باید مسئله را جدی گرفته و به پزشک مراجعه کنید. باید توجه داشته باشید که علائمی نظیر خارش و یا سوزش و یا ایجاد جوش در آن منطقه از جمله نشانه هایی هستند که در زمره فعالیت های غیر عادی واژن قرار می گیرند. در این مقاله برخی از نشانه هایی را که نیاز به مراقبت و هشیاری بیشری دارند را براینتان لیست کرده ایم.

التهاب میکروبی (BV): این بیماری یکی از انواع بسیار رایج بیماری های واژینال است که با التهاب واژن همراه می باشد. این بیماری در میزان رشد و حرکت باکتری هایی که به طور طبیعی در واژن زندگی می کنند تاثیر نامناسب می گذارد. تغییر شریک جنسی، استفاده از IUD (دستگاهی برای جلوگیری از بارداری)، و استفاده از مواد بهداشتی معطر همه می توانند در تغییر میزان باکتری های واژینال موثر واقع شوند.

علائم بیماری – از نشانه های این بیماری می توان به تغییر بوی ترشحات رحم اشاره کرد. بیشتر خانم ها از آن به عنوان یک بوی تند ماهی یاد می کنند که پس از نزدیکی، میزان آن به مراتب بیشتر می شود. بجز تغییر بو، در رنگ ترشحات نیز تغییراتی حاصل می شود که معمولاً رنگ سفید آنها به رنگ های خاکستری متمایل می شود. دردهای هنگام دفع ادرار و خارش های گاه و بیگاه نیز از دیگر نشانه های این بیماری به شمار می روند.

درمان بیماری – یکی از ابتدایی ترین درمان های این بیماری استفاده از آنتی بیوتیک هاست. معمولاً جنس مذکر نیاز به درمان پیدا نمی کند.

تریکومونیاسیس: نوع دیگری از بیماری های واژینال است که از طریق رابطه جنسی انتقال پیدا می کند. علت این بیماری، انگلی با نام تریکوموناس می باشد. این انگل باعث بروز عفونت در دستگاه تناسلی و همچنین دستگاه ادراری می شود. برای خانم ها واژن جای بسیار مناسبی برای رشد و شیوع عفونت می باشد. در آقایون نیز مجرای پیشاب بیش از سایر قسمت ها در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارد.

علائم بیماری- این بیماری اغلب دارای نشانه هایی نیست که به طور بارز قابل رؤیت باشد. درصد بالایی از آقایونی که به این بیماری مبتلا هستند، خودشان نیز از بیمار بودنشان بی اطلاع هستند. علائم بیماری در خانم ها اغلب بین ۵ تا ۲۸ روز پس از ابتلا به بیماری بروز می کند. این علائم شامل تغییر رنگ ترشحات آنهاست که رنگ مایع از سفید، به زرد مایل به سبز، تغییر رنگ پیدا می کند، در هنگام برقراری رابطه جنسی احساس درد و ناراحتی پیدا میکنند، بوی واژن تغییر پیدا می کند، و در هنگام دفع ادرار احساس درد دارند. در اغلب اوقات نیز در دستگاه تناسلی خود احساس درد و خارش را تجربه می کنند. در موارد نادر، دردهای زیر شکم را نیز به علائم این بیماری می توان اضافه کرد. آقایون نیز تخلیه ماده سفید رنگ، درد هنگام ادرار و انزال را در طول بیماری تجربه می کنند.

درمان بیماری – اغلب پزشکان معتقدند که هم خانم و هم آقا باید با هم مورد درمان قرار بگیرند، چراکه آقایون می توانند به راحتی این بیماری را انتقال دهند. یک مرتبه استفاده از مترونیدازول در دوز بالا، معمولاً روش مناسبی برای درمان این بیماری است. احتمال ابتلای مجدد به بیماری پس از درمان نیز وجود دارد.

عفونت مخمر واژن: این بیماری بیشتر در میان خانم ها شایع است. یک عفونت قارچی است و زمانی به وقوع می پیوندد که تعادل قارچ ها با مشکل مواجه می شود. البته این بیماری در گروه بیماری های مقاربتی جای نمی گیرد اما این در حالی است که تقریباً حدود ۱۵ درصد از مردان، نشانه های بیماری پس از نزدیکی با فرد آلوده، در آنها نمایان می شود. واژن در حالت طبیعی از خود مایع خمیر مانندی ترشح می کند که میزان آن نامحسوس است. هر خانمی حداقل یکبار عفونت مخمری را در کل دوران زندگی خود تجربه می کند. البته عواملی هستند که به بروز این بیماری دامن میزنند:

حاملگی
دیابت
مصرف داروهای خوراکی جلوگیری از بارداری
مصرف وسائل بهداشتی معطر
دوش
آنتی بیوتیک های موضعی
درمان از طریق استروئیدها

اگر شما از لباس های بسیار تنگ و چسبان استفاده کنید که امکان گردش هوا در آنها وجود نداشته باشد، باز هم درصد ابتلا به این بیماری را بالا می برید. به هر حال اگر احساس می کنید که در معرض ابتلا به این بیماری قرار گرفته اید، حتماً باید با پزشک متخصص مشورت کنید.

علائم بیماری – از جمله رایج ترین نشانه های این بیماری می توان به سوزش، خارش، و ناراحتی در قسمت واژن اشاره کرد. خروج ادرار همراه با درد و همچنین مقاربت دردناک از دیگر علائم این بیماری به شمار می روند. ترشحات در این بمیاری زیاد نمی شوند و اگر هم ترشحی دیده شود، بیشتر شبیه به “خمیر پنیر” است. البته باید توجه داشت که ترشحات در همه خانم ها متفاوت هستند.

درمان بیماری – برای درمان این بیماری نمونه های متعددی از کرم های ضد قارچی و همچنین داروهای متنوع وجود دارند. البته با مراجعه به داروخانه میتوانید هر یک از آنها را تهیه نمایید، اما اگر به پزشک مراجعه کنید اطمیان بیشتری دارد چرا که نشانه های این بیماری با دو بیماری قبلی کمی شبیه بوده و تشخیص آنها از یکدیگر برای یک فرد عادی کمی دشوار می باشد. خانم هایی که دچار ایدز هستند انواعی از بیماری های قارچی را تجربه می کنند که هیچ گاه درمان پذیر نمی باشند.