آیا باید به متکدیان کمک کنیم؟

به نظر می رسد فیلم “میلیونر زاغه نشین” اشاره بر این دارد که بچه گدای هندی با حلقه های جنایی سازمان یافته در ارتباط هستند و شنیده ام در کشورهای دیگر هم گاهی وضع به همین منوال است. حال ببینیم که شما بعنوان یک شهروند، چه برخوردی باید با این بچه ها داشته باشید؟

کودکانی که تکدی گری می کنند همیشه یکی از دردسرهای شهرها می شوند چون احساس همدردی با آنها مسئله ای کاملاً طبیعی است. اما با این وجود، بهتر است که بنا به دلایلی به این افراد پولی ندهید. مطمئن باشید بچه ای که در خیابان گدایی می کند، شاید ابزاری برای یک گروه سازمان یافته نباشد (بااینکه در بسیاری از موارد اینطور است مخصوصاً در مناطق توریسیتی کشورهای در حال توسعه) اما باز هم به طور مستقل کار نمی کند. مطمئناً این کار ناشایست را برای یک فرد بزرگسال که معمولاً عضوی از خانواده اوست انجام می دهد.

متاسفانه، از کودکان برای دلیل ساده ای که می توان آنرا “بازاریابی” نامید، برای گدایی استفاده می شود: همه ما نگران آسایش و رفاه کودکان هستیم و احتمال کمک کردن به آنها به خاطر همین احساس تاسف یا گناه بسیار بیشتر است. به همین دلیل است که مادران معتاد با نوزادان خود در حالی که آنها را در بغل گرفته اند برای گدایی می روند. کودکان در این زمینه خیلی بیشتر از افراد بزرگسال می توانند پول در بیاورند.

حتی اگر برحسب اتفاق کودکی مستقل از بزرگسالان به گدایی بپردازد، باز هم با دادن پول به وی این رفتار زشت را در او تقویت نکنیم. برخی از افراد سعی می کنند با دادن لباس و لوازم تحصیلی به اینگونه بچه ها، به آنها کمک کنند اما این روش هم کاملاً ساده لوحانه است. بهتر است این لوازم تحصیلی یا پول را به یک مدرسه یا موسسه خیریه بدهید چون آن کودکان قاعدتاً استفاده ای از آن نخواهند کرد.

اکثر سنت های معنوی جهان آموزه هایی برای کمک به افراد فقیر و محتاج دارند و پیروی از همین آموزه های محلی معمولاً بهترین راه برای کمک کردن به گدایان هر منطقه است. در اجتماعاتی که کمتر مذهبی هستند مثل اروپای غربی، معمولاً دولت سرمایه ای را به افراد بی خانمان و تهیدست اختصاص می دهد و همین مسئله باعث می شود که افراد کمتری را مشغول گدایی در خیابان ها ببینید.

در آخر باید بگویم که از “نه” گفتن به متکدیان اصلاً نباید بترسید. البته درست است که همیشه آسان نیست اما بچه هایی که گدایی می کنند می دانند که پولی که ممکن است شما به آنها بدهید در جهت ارتقاء زندگی خود آنها نخواهد بود و معمولاً دست کسانی می رسد که از آنها بعنوان ابزار استفاده می کنند.

پول دادن به متکدیان

چندباری که من به متکدیان کمک کرده ام، به افرادی بوده است که ناتوان جسمی هستند. اکثر مواقع میلی به کمک کردن به متکدیان ندارم مخصوصاً اگر خودشان برای اینکار جلو آمده باشند. خیلی عجیب است که وقتی آنها خودشان برای گدایی جلو نمی آیند، احتمال اینکه به آنها کمک کنم خیلی بیشتر است.

من مخالف کمک کردن به افراد نیازمند نیستم. اما ترجیح می دهم این کمک کردن به مراکز خاص نیکوکاری باشد چون مطمئناً آنها خیلی بهتر از من می دانند که این پول را چطور خرج کرده و به چه کسانی بدهند. احتمال اینکه معمولاً برای کمک کردن به متکدیان بی میل هستم همین است، چون نمی دانم با آن پول می خواهند چه بکنند.

همیشه داستان هایی از کسانی که خودشان را به گدایی می زنند اما در واقعیت نیازمند نیستند وجود دارد. من همیشه فکر می کردم که این داستان ها کمی اغراق شده است تا اینکه چند شب پیش از یکی از دوستانم یکی از این داستان ها را شنیدم.

دوست من در رستورانی کار می کرد که فرد گدایی معمولاً دور و بر آن رستوران ظاهر می شد. دوست من که دلش به حال آن زن گدا به خاطر لباسهای پاره پوره و ظاهر نامناسب سوخته بود، تصمیم می گیرد که کمی غذا از رستوران به او بدهد چون فرد گرسنه به نظر می رسیده است.

وقتی دوستم این را به من گفت فکر کردم که احتمالاً آن گدا غذا را پس زده است و عوض آن پول خواسته است اما قضیه اینطور نبود. زن گدا بابت غذا تشکر کرده بود و با میل و اشتهای فراوان آن را خورده بود.

چند روز بعد دوستم همان زن را با لباسهای خیلی شیک و مرتب و جواهرات فراوان می بیند و آن زن که غافلگیر شده بود، لبخند کمرنگی بعنوان عذرخواهی به او زده و سریع خود را ناپدید می کند.

این برای دوستم غیرقابل باور بوده و برای من هم همینطور. داستانهایی مثل این را کمتر اینطور نزدیک شنیده بودم.

این داستان من را خیلی به فکر فرو برد. آیا این متکدیان واقعاً صادق هستند و نیاز مالی دارند یا این تکنیکی است برای درآوردن پول بیشتر؟

متکدیان حرفه ای برای گرفتن پول احساسات مردم را هدف قرار داده و با تظاهر به فقر، ناتوانی و ابراز سخنانی غیر واقعی و داستانهای ساختگی سعی در ایجاد ترحم در دیگران نسبت به خود میکنند. پرداخت پول به متکدیان سطح شهر از هر نظر عملی نادرست بوده و متکدیان را برای تداوم عملشان ترغیب میکند.