نحوه بدست آوردن نظم و انضباط فردی

سال جدید زمان مناسبی است برای ایجاد تغییر و تحول در زندگی؛  ولی عموماً کلیه تصمیمات و برنامه ریزی های جدید تا آخر فروردین به دست فراموشی سپرده می شوند. اگر این اتفاق به طور پیاپی برای شما رخ داده است، باید بدانید که مبتلا به سندرم بی ارادگی هستید. با بدبینی و بی توجهی به اهداف خود نگاه می کنید و همین امر باعث می شود که نتوانید آنها را عملی سازید. در تلاطم دیدگاه “ما اینجوری هستیم، چون اینطوری آفریده شده ایم” گیر می کنید، در یک چرخه ی بی توجهی گیر می افتید و انرژی خود را هدر می دهید. با نگاه دقیقتر به این قضیه متوجه می شویم که اگر دارای دیسیپلین فردی باشیم و کلیه تصمیمات خود را عملی کنیم، می توانید به اهداف خود برسیم.

اما انضباط فردی چیست؟

انضباط فردی به کدهای اخلاقی باز می گردد که فرد برای خود تجویز می کند. وی با اتکا به این کدهای اخلاقی می تواند برای انجام یک کار در جهان و یا برای گسترش و بکارگیری یک الگوی خاص رفتاری تحت هر شرایطی اقدام کند. به عنوان مثال اگر من تصمیم بگیرم که ۵ کیلو وزنم را کم کنم و این کار را در یک بازه ی زمانی ۳ ماهه انجام دهم، مطمئناً نیازمند انضباط فردی هستم. از سوی دیگر زمانیکه تصمیم می گیرم از قانون طلایی: “همانطور که دوست داری دیگران با تو رفتار کنند خودت هم با آنها همانطور رفتار کن” پیروی کنم، آنوقت خودم را مقرر کرده ام که یک رفتار تایید شده را در خصوصیات اخلاقی خود بگنجانم.

می توان اظهار داشت که انضباط فردی یک کد رفتاری است که فرد برای خود معین می کند و از آن تحت هر شرایطی پیروی می کند تا به هدف خاصی که در ذهن دارد برسد.

خلق هدف

 هدف عبارت است از خواست و اراده قوی برای رسیدن به مطلوبی خاص که با انجام اعمال آگاهانه برای دستیابی به نتیجه همراه است. پافشاری برای رسیدن به هدفی خاص مبین میزان اهمیت آن هدف است. در مثالی که ذکر شد هدف شما این است که ۵ کیلو طی ۳ ماه کم کنید. برای اینکه این میل درونی را به یک هدف تبدیل کنید باید اشتیاق زیادی نسبت به آن داشته باشید. اشتیاق چگونه بوجود می آید؟ خودتان را مجسم کنید که به هدف مورد نظر رسیده اید، همه احساسات خوب و مثبتی که از  این موفقیت به شما دست می دهد را در ذهن خود بازآفرینی کنید. زمانیکه چنین تصویری در ذهن خودآگاه شما خلق شد، ذهن و جسم بر روی آن مسئله پافشاری می کنند. همچنین با استفاده از جملات تاکیدی مثبت اشتیاق خود را افزایش دهید: “من، اسم خودتان را بگویید، با وزن فعلی ۷۰ کیلو تا ۳۰ خرداد ۱۳۸۸ به ۶۵ کیلو می رسم. به این خاطر که می خواهم سالم باشم، زیبا و جذاب به نظر برسم و زندگی پرباری داشته باشم”.

برقراری ارتباط میان عوامل مختلف

 برای رسیدن به انضباط فردی باید میان کلیه ی فاکتورهای دخیل در رساندن شما به نتیجه ارتباط برقرار کنید. به عنوان مثال برای کاهش وزن، ایجاد ارتباط یعنی برقراری ارتباط میان رژیم، مواد غذایی مصرفی، ورزش، لذت آنی، میل و رغبت، درد گرسنگی و لذت رسیدن به نتیجه. زمانیکه این اتصال میان عوامل مختلف این امر ایجاد شد، آنوقت می توانیم تصمیم بگیریم که چه عواملی در این میان می توانند به ما کمک کنند و چه عواملی مانع راه و مسدود کننده مسیر ما هستند. بنابراین باید لیستی از باید ها و نبایدها تهیه کرده و روی آن کار کنید. عوامل مثبت و منفی همیشه باید در یک خط تعادل قرار داشته باشند تا ما بتوانیم به هدف خود دست پیدا کنیم.

برنامه ریزی

 برنامه متشکل از کارهایی است که باید به طور روزانه برای رسیدن به اهداف خود انجام دهیم. باید از همان جایی که هستیم شروع کنیم. برای کاهش وزن، ورزش کردن یکی از مواردی است که باید اجرا کنیم. برنامه ورزشی ما بستگی به شکل و فرم فعلی بدنمان دارد. اگر اصولاً ورزش نکرده ایم و بعد یکمرتبه تصمیم بگیریم که روزی ۱ ساعت در باشگاه تمرین های سنگین داشته باشیم، چیزی نخواهد گذشت که از این برنامه خسته می شویم و قادر به ادامه دادن نخواهیم بود. برای تنظیم یک برنامه فردی مفید ما باید ابتدا نگاه درستی از وضعیت جسمانی فعلی خود داشته باشیم. این برنامه باید از کم شروع شود و به مرور زمان و در طول ۳ ماه شدیدتر شود. هر روز باید یک حرکت جدید به ورزش ها اضافه شود تا پس از ۳ ماه بدن به حد مطلوب خود برسد.

برنامه هر کس با دیگری متفاوت بوده و مربوط به خودش می باشد. برنامه ریزی شاید کار دشواری نباشد اما مسئله ای که در این زمینه از اهمیت بالایی برخوردار می باشد تعهد به اجرای برنامه است. اگر برنامه سخت و اجرای آن قدری دشوار باشد، نهایتاً منجر به انصراف از اجرای آن می شود. به همین دلیل کاملاً منطقی است که گاهی برنامه ها را تعدیل کرده و تغییراتی در آن ایجاد نمایید و وقتی به آن عادت کردید کم کم خودتان را به هدفی که در ذهن دارید نزدیک کنید. برای برنامه ریزی باید اطلاعات کافی داشته باشیم بنابراین بد نیست حتما یک مربی، راهنما، و یا مشاور داشته باشیم تا همیشه در مسیر درست باقی بمانیم.

تمرین و ممارست

 بدون اینکه به هدف فکر کنید، کارهایی را که در ذهن دارید برای خود به عنوان نمونه تمرینی انجام دهید. اهداف افراد موقتی هستند و به همین دلیل چسبیدن به یک هدف سبب ایجاد نوعی محدودیت می شود. زمانیکه ذهن شما بر روی هدفی خاص تاکید می کند مطمئن باشید که مراحل رسیدن به هدف سیر طبیعی خود را طی می کنند و دیگر دلیلی وجود ندارد که به آنها بچسبید. در این شرایط تمرین بر روی موارد دیگر سبب می شود انضباط فردی شما به عنوان یک خصوصیت اخلاقی به تعقیب اهداف دیگر بپردازد. آنچنان که انسانها هم به صورت خودآگاه و هم ناخودآگاه همواره به دنبال لذت بوده و از درد و رنج گریزان هستند یک نیروی درونی آنها را نسبت به تعقیب اهدافشان ترغیب می کند. بنابراین نمی توان هیچ شروع و یا پایانی برای تلاش به منظور رسیدن به اهداف قائل شد و باید دانست که تمرین و ممارست یکی از مهمترین قسمت های انضباط فردی محسوب می شوند.

تمرین و ممارست باید از یک روند آهسته و پیوسته برخوردار باشد. این امر نیازمند حمایت، حرارت، غیرت، تعصب، ذوق، و اشتیاق می باشد. زمانیکه شما یک چنین صفاتی را در حین تمرین از خود نشان بدهید، آنوقت روند کارتان خود به خود مداوم، ثابت و پایدار می شود. زمانیکه این مسئله در وجود شما تحکیم پیدا کند و به صورت یک عادت دربیاید، تمرین و ممارست تبدیل به یک روند طبیعی در زندگی می شود. اینجاست که تلاش و کوشش زحمت زیادی محسوب نمی شوند این امر در زندگی تان جاودانه می شود.

زمانیکه پس از یک بازه زمانی معین تمرین ها در وجود شما به شکل یک عادت در آمدند، تمرکز و توجه کامل شما همراه با اشتیاق و میل رغبت درونی روی اهدافتان معطوف می شود، و بخودی خود به صورت یک نتیجه ی درونی خو را آشکار می سازند. دیگر لازم نیست که هر روز تلاش و تقلا کنید و از نیروی اراده خود کمک بگیرید و در
جستجوی انگیزه و سایر انشعابات احساسی باشید. حلقه فیزیک بدنی شما شبیه به نوعی اعتیاد عمل می کند که پس از یک مدت تکرار آن کار را به صورت طبیعی انجام می دهد و شما را بدون زحمت به سمت اهدافتان هدایت می نماید.

جشن گرفتن

 جشن گرفتی عملی برای ابراز شادی و تقدیر و تشکر است و سبب درونی سازی موفقیت ها می شود. کسانیکه موفقیت های خود را جشن نمی گیرند، نگاه خشکی
نسبت به زندگی دارند و احساس می کنند که هر بار سخت تر و شدیدتر باید خودشان را به سوی اهدافشان هل بدهند. بدون وجود شادی، هیجان، و لذت تنها خاطره کار و تلاش سخت در ذهن باقی می ماند، چیزی که باعث می شود انگیزه شما از میان برود.

جشن گرفتن می تواند عملی معنادار باشد. همچنین می توانید آنرا با تقسیم احساسات خوب با دوستان، همکاران، و نزدیکان و عزیزان همراه کنید. یادداشت برداری از خاطرات خوب و نوشتن در مورد موفقیت ها و تشکر فردی از خودتان هم از اهمیت بالایی برخوردار است. یادداشت برداری و خاطره نویسی موفقیت هایتان را ثبت می کند و هر بار خواندن آنها انرژی تازه ای به شما می دهد.

برنامه روزانه برای دستیابی به دیسیپلین فردی

زمان بیدار شدن از خواب

فعالیت های زمان بیداری

فعالیت بدنی، تمرکز روی تنفس و مدیتیشن

تشکر، تصدیق، و تائید

خلق آرزوی روز

فعالیت های روزانه حداقل یکی

فعالیتی به منظور نزدیکتر کردن شما به اهدافتان

گذراندن وقتی در کنار خانواده و کسانیکه دوستشان می دارید

مطالعه

وقت آزاد

گزارش وقایع روزانه

قدردانی و سپاس

انجام یک چنین برنامه ای مانند آنچه در بالا به آن اشاره کردیم آن هم به صورت روزانه و تکرار مکرر آن سبب ایجاد انضباط فردی می شود که ما را به منشاء خود وصل کرده و سبب می شود که به اهدافمان برسیم، همیشه از زندگی راضی و خوشنود باشیم و شادی و خوشی را به زندگی خود و اطرافیانمان وارد کنیم. برای تجربه این کار باید آن را امتحان کنید. موفق باشید!!