۵ راه برای توسعه قلمرو امن

توسعه قلمرو امن همان ساختن اعتماد به نفس در خود نیست. اما ایندو خیلی خوب با هم جفت و جور می شوند. یکی سازنده دیگری است. خیلی از افراد دچار روزمرگی می شوند، از آن خط مشی امن و راحت خود که چندان هم جالب و مهیج نیست خسته می شوند. ترس از زمین خوردن یا احمق جلوه کردن باعث می شود پایتان را از حریم امنی که در زندگی خود ساخته اید بیرون نگذارید. اگر هدفتان توسعه قلمرو امنتان است باید احساس خوبی نسبت به اینکار داشته باشید. یادتان باشد اگر هوشمندانه رفتار کنید، هیچ اتفاق بدی برایتان نخواهد افتاد. پس مثل یک بچه کنجکاو دنبال ماجراهای تازه باشید.

۱) در یک کلاس تئاتر شرکت کنید. ایده پشت این قضیه این است که خودتان را به صحبت در جمع وادار کنید. وقتی یاد بگیرید که چطور صدایتان را بالا ببرید و وقتی روی صحنه هستید چطور فکر و رفتار کنید، در کارتان هم موفق خواهید شد و می توانید راحت تر حرفتان را به دیگران بفهمانید. اعتماد به نفستان را هم بالا خواهد برد و وقتی بتوانید در جمع به خوبی صحبت کنید، قلمرو امنتان کمی گسترده تر می شود. صحبت درجمع یکی از بزرگترین ترسهای اکثر مردم است اما اگر کمی روی آن کار کنید خواهید دید که بسیار سرگرم کننده و لذت بخش است.

۲) به مدت یک هفته هر روز از یک راه جدید به خانه برگردید و خریدتان را هم از یک فروشگاه کاملاً جدید بکنید. با شکستن عادت های روزانه خواهید فهمید که چه مدت زمان را پشت میله های زندان قلمرو امنتان سپری می کرده اید. روزمرگی زندگیتان را می توانید با انتخاب رستوران های جدید برای غذاخوردن و تغییر دکوراسیون منزلتان از بین ببرید. برای مسافرت به جایی بروید که تا حالا به آن پا نگذاشته اید. هدف تغییر محیط اطرافتان و کسب تجارب جدید است. با وارد کردن خود به محیطهای جدید نه تنها متوجه می شوید که چقدر به محیطهای قدیمی وابسته شده بودید، بلکه دنیا را از یک زاویه جدید هم نگاه می کنید.

۳) یک ورزش جدید یاد بگیرید. اینکار را باید برحسب سن و سال و سلامت فیزیکی خود انجام دهید. برای خیلی ها می تواند یک ورزش خیلی هیجانی مثل چتربازی باشد درحالیکه برای خیلی ها یادگرفتن تنیس یا گلف کفایت می کند. هدف این است که خودتان را وادار به آشنا شدن با آدمهای جدید و بیرون کردن خود از لحاظ جسمی از قلمرو امن همیشگیتان است. باید چیزی را انتخاب کنید که از انجام آن لذت ببرید و درعین حال خطری هم برایتان نداشته باشد. اگر زانویتان مشکل دارد، ورزش دو یا ایروبیک را انتخاب نکنید. اگر از تماشای مسابقات بسکتبال حالتان  به هم می خورد، ورزش انتخابیتان نباید بسکتبال باشد. هرچه که انتخاب می کنید فقط باید سعی کنید خودتان را به یادگیری و انجام آن متعهد کنید.

۳) هر روز از هفته، ۳ غریبه را تحسین کنید. این مثل صحبت در جمع نیست. این صحبت کردن خصوصی است. برای اینکه درست از پس آن برآیید باید افراد دوروبرتان را خوب بشناسید. مطمئناً هر روز با غریبه های خیلی زیادی برخورد دارید. حرف زدن خشک و خالی با ۳ غریبه کافی نیست باید آنها را به طریقی تحسین کنید و برای اینکار مجبور خواهید بود که قبل از حرف زدن با آنها کمی درموردشان فکر کنید. خودتان را بیرون از قلمرو امنتان هل دهید و از دیگران تعریف کنید. بااینکار هم روز خودتان و هم روز آنها را زیباتر می کنید. حتی ممکن است دوست های تازه هم پیدا کنید.

۵) برای کمک به یک آسایشگاه سالمندان، کلینیک بچه های سرطانی یا آسایشگاه بیماران مبتلا به ایدز بروید. بااینکار هم کار خیر انجام داده اید و هم از افسوسها و حسرت های مردم باخبر می شوید. مردم معمولاً نمی گویند، “آره من خیلی در زندگی ام ماجراجویی کردم” درعوض می گویند که “ماجراجویی های زیادی را از دست دادم.” معمولاً از این صحبت می کنند که اگر یکبار دیگر می تونستند چه می کردند و چه نمی کردند. وقتی خیلی از آدمها را در پایان عمر خود ببینید، آنوقت قدر زندگی خود را بیشتر می دانید و سعی می کنید از آن استفاده بهتری ببرید.