۱۰ روش برای ادای دین در برابر سرزمین مادری
سرزمین مادری جایی است که متولد شده ایم و در آن پرورش یافته ایم. جایی است که هر کسی به آن تعلق خاطری خاص و جدا ناشدنی دارد. بوی خاکش و رنگ آسمانش همیشه در ذهن می ماند. جایی که مردمانش نسبت به هم احساس نزدیکی دارند و به نوعی همراه و پشتیبان هم هستند. سرزمین مادری موسم عاطفه های یکرنگ است، جولانگاه خاطره های شیرین و خاستگاه عشق ابدی. سرزمین مادری دارای حرمت است و همگان موظفند به طریقی دین خود را در برابر آن ادا کنند چون از هوایش نفس میکشند، از غذایش می خورند، از آبش می نوشند و زندگانی میگذرانند.
در این بخش به ۱۰ راه اشاره میکنیم که می توانید بوسیله آنها مقداری از دین خود را به سرزمین مادری تان ادا کنید:
۱- هر روز کاری خوب انجام دهید.
از کمک کردن به افراد بی بضاعت و تنگدستان گرفته تا عیادت از بیماران و سالمندان و گره گشودن از مشکلات گرفتاران، با خود قرار بگذارید که در هر روز کاری خوب، هرچند کوچک، انجام دهید.
۲- تلاش کنید فرد مفیدی باشید.
شرایط کنونی یک سرزمین، برآیند افکار و رفتار همه افراد آن سرزمین است. هر کسی برای اعتلا و پیشرفت سرزمین مادری اش باید از خود شروع کند و سعی نماید سهم خود را ادا کند. حتما نباید کاری بزرگ انجام دهید، همین که قدمهای کوچک مثبت را با عشقی بزرگ بردارید کافیست.
۳- هوای هموطنان خود را داشته باشید.
برای پشتیبانی و یاری رساندن به دیگران پیشقدم شوید. به انسانها احترام بگذارید و همیشه لبخند بر لب داشته باشید. وقتی در طول روز به اطراف خود نگاه میکنید مطمئناً فرصت های زیادی را خواهید یافت که میتوانید با دستگیری از دیگران، به آنها کمک کنید. حق تقدم سالمندان و کودکان را در همه حال رعایت کنید، بی توقع عشق بورزید و هیچکس را قضاوت نکنید.
۴-محافظت از محیط زیست را یک اولویت بدانید.
همه ما دربرابر محیطی که در آن زندگی میکنیم و تلاش برای ایجاد شرایط بهتر زیستی و جلوگیری از صدمه دیدن طبیعت مسئولیم. کاشتن درخت، تولید زباله کمتر، استفاده بیشتر از وسایل نقلیه عمومی و جلوگیری از هدر رفت منابع تجدید ناپذیر مانند آب، رعایت بهداشت و پرهیز از آلوده کردن اماکن عمومی، برخی از مواردی هستند که برای نگهداری از محیط زیست باید لحاظ شوند.
۵- زمان مطالعه خود را افزایش دهید.
افراد جامعه ای که مطالعه نمیکنند همیشه در یک زندان فکری و اعتقادی محبوس هستند و اینگونه است که سرزمین مادری شان فرصت پیشرفت و توسعه پیدا نمی کند. مردمی که کتاب نمی خوانند به نوعی اسیر و دنباله رو کسانی هستند که از این نقطه ضعف و عدم آگاهی عموم به نفع خود برای فریفتن و به بیراهه کشاندن آدمها بهره میبرند. بنابراین مطالعه و ارتقای فرهنگ کتاب خوانی درنهایت به اعتلای همه جانبه یک سرزمین خواهد انجامید.
۶- در یک زمینه تخصص پیدا کنید.
۷- در شرایط اضطرار، منافع جمع را به منافع شخصی مقدم بدانید.
وقتی حادثه ای غیر مترقبه مانند سیل، زلزله و طوفان رخ میدهد، هم دل و متحد برای حمایت از دیگران بکوشید و بجای هجوم برای جمع آوری مواد غذایی و سایر مایحتاج، بکوشید تا منافع عموم به رفع نیازهای شخصی تان ارجحیت داشته باشد.
۸- به فکر نسلهای بعد باشید.
سرزمین مادری شما فقط به شما تعلق ندارد، بلکه به نسلهایی که قرار است در آینده در آن زندگی کنند نیز متعلق است. یادتان باشد که پیشرفت و آبادانی مطالبه ای است که نسلهای آینده از شما خواهند داشت و منابع یک سرزمین امانتی است که باید بخوبی از آن مراقبت کنید تا به دست آیندگان برسد.
۹- در برابر متجاوزان متحد شوید.
در دنیای امروز همیشه احتمال دارد کشوری یا گروهی به سرزمین شما تجاوز کنند. در این شرایط باید همه در برابر این تعدی متحد و همصدا برای دفاع از سرزمینشان به پا خیزند و تا بیرون راندن متجاوزان از پای ننشینند و از هیچ فداکاری دریغ نکنند. دفاع از سرزمین مادری دینی است که بر گردن همه است.
۱۰- به سلامتی تان اهمیت بدهید.
یک سرزمین سالم نیاز به مردمانی سالم دارد. باید به سلامت جسم و فکرتان اهمیت دهید. سالم غذا بخورید و همیشه وقتی را برای ورزش کنار بگذارید. شادی را فراموش نکنید و مثبت بیاندیشید. استرس و افکار منفی را از خود دور کنید. هر روز بخندید و از غم و اندوه فاصله بگیرید. تفریح و مسافرت کنید. به موسیقی گوش دهید، به سینما، تئاتر، کنسرت و موزه بروید و ذهنتان را از نا امیدی و افسردگی خالی کنید.
Loading...
نوجوانان
کودکان
والدین
در پناه خدای متعال، زنده باد ایران.
“هوای هموطنان خود را داشته باشید.”
خداییش ایرانی هایی که فعلا دیدم این جور هستند با اینکه دوستم که مدتی خارج زندگی کرده بود می گفت هر جا ایرانی دیدی فرار کن و این پیش زمینه من رو بسیار ناراحت می کرد. امیدوارم همه جا همین طور باشند.
همه جای دنیا مردم خوب و بد داره ولی دلم می خواهد که به مردم شریف خودم خدمت کنم. کاشکی که قدر همدیگر رو بدونیم و نقطه ای مثبت تو زندگی همدیگه باشیم حتی با یک لبخند ساده، حتی با یک تشکر برای کاری که طرف وظیفه اش هست و داره براش پول می گیره! همه اش به خودمون بر میگرده. تمام حس های خوبی که به اطرافیانمون بدیم نتیجه اش رو می بینیم.
مردم جایی که هستم خیلی مهربون هستند حالا از هر کشوری از هر قوم و نژادی. ولی هر وقت ایرانی می بینم چنان ذوق می کنم که نگو. هممون هم دوست داریم همش به هم کمک کنیم. دور هم باشیم. ولی تو ایران قدر همین لحظات با هم بودن رو نمی دونستیم. الان شما که با هم هستید خیلی قدر هم وطن هاتون رو بدونید و سعی کنید زندگی رو برای هم خوشایند کنید. دوستتون دارم و دلم می خواد که مردم سرزمینم شاد ترین و موفق ترین مردمان باشند. تغییر رو تک تک ما ها باید ایجاد کنیم نه اینکه صبر کنیم سران مملکت انشاالله روزگاری کشور رو گلستان کنند.
من زاده زمینم. آزاد آفریده شدم و جبر جغرافیایی منو متعلق و مملوک جایی نمیکنه. سرزمین من جائیه که در آن زمینه‌های رشد و بالندگی منو فراهم می‌کنه و من خودم رو در برابر چنین مکانی مسئول می‌دونم.
دمت گرم ۱۰۰ باهات موافقم.میهن پرستی نوعی سواستفاده سیاست از مردم است.
با نظر شما مخالفم! میهن پرستی یکی از زیبا ترین و انسانی ترین احساسات انسانیست از نظر من ، همانند عشق مادر به فرزند و بالعکس و در واقع موتور محرک انسان ها برای ایجاد پیشرفت و ترقی در جوامع خودشون محسوب میشه از نظر من و قطعا میهن پرستی جدای از ناسیونالیسم افراطی و اینگونه موارد هست. زیرا که میهن تنها شامل محدوده ی جغرفیایی مشخص نمی شود و شامل یک محدوده ی فرهنگی و آیینی و فکریست که موجب تعلقات روحی و فکری و عاطفی انسان رو فراهم می کند . تمام مناظر و خاطراتی که برانگیزاننده ی احساسات خوب و زیباست. حس تعلق و متعلق بودن به یک فرهنگ و یک آیین منجر به ایجاد حس هویت در انسان می شود که بسیار پایه ای و اساسیست و در سایه ی چنین انسان هایی است که جامعه ی انسانی در دنیا زیبایی و پویایی خودش رو حفظ می کنه.
من ایران رو عاشقانه دوست دارم و تلاشم رو برای هرچه زیبا تر و بهتر کردن سرزمینم انجام خواهم داد ….
اگه همه مثل شما فکر کنن دیگه هیچ سرزمینی وجود نخواهد داشت که زمینه های رشد و بالندگی تو رو فراهم کنه. چون مردم اونجا هم اگه مثل شما آماده خور باشن باید دنبال جایی باشن که زمینه های رشد اون ها رو فراهم کنه و در نتیجه یک دور باطل به وجود می یاد که هیچ جا آباد نمیشه. ضمن اینکه اونجایی که تو ذهنت هست اگه بری می بینی که تو رو به خاطر زاده شده در جای دیگه ای در حد و اندازه های خودشون نمی بینن. پس چه بهتر که انسان سرزمینی که متعلق به پدران و نیاکان خودشه رو آباد کنه تا بره باغچه ی یکی دیگه رو بیل بزنه که پس فردا بچه های همون ادم نسبت به بچه های تو فخر بفروشن.
منم قبلا این ایده رو داشتم ، شاید باورتون نشه که دو سال بهش فکر کردم اما فهمیدم آدم باید وطن پرست باشه ، بشرطیکه نژادپرست نباشه
پس با احترام ، من مخالفم با نظرت
ضمن اینکه فکرکنم نظرت احساسیه ، ابتداگفتی من زاده زمینم و جبرجغرافیا تو رو مملوک جایی نمیکنه اما بعد گفتی سرزمین داری و خودتو برابرش مسئول میدونی و سرزمینت جاییه که تو نظرت نوشتی.
اگه فلسفیش کنی منم هزاردلیل میارم که سرزمینت اونجا نیست.
با شما موافقم ، زیرا چنین تفکری که دوستمون در بالا مطرح کردند منجر به ایجاد رنج های عظیم بشری شده (همانطور که ناسیونالیسم افراطی و نژاد پرستی مضموم هست و موجب فجایع بزرگ بشری و دردهای فراوان برای بشریت و انسان های فراوانی شده ، عدم اقتدار ملی و نداشتن یک سرزمین با توان بالا برای محافظت از مردمانش نیز باعث فجایع و جنگ های فراوانی شده … ) این تفکر به نوعی نان به نرخ روز خوریست و اینکه هرکجا آش بیشتر و بهتری بدهند ما زیر پرجم آنجا سینه می زنیم ! … بنا بر مطالبی که عرض کردم میهن پرستی یکی از ویژگی های نیک انسانیست و در محدوده ی اخلاقیات متعالی جای می گیرد.
و دیگر اینکه اگر همه مانند «سام» فکر کنند ، کشور ما ایران هیچگاه پیشرفت نخواهد کرد زیرا جامعه را من و شما و در واقع افکار من و شما می سازد …