چرا ناراحتی رمز شادی واقعی است

دیشب وقتی به همه دردها و بدبختی‌های این دنیا فکر می‌کردم، احساس کردم به ناراحتی‌ام غلبه کردم.

هر طور که نگاه کنی، من زندگی خوب و کاملی دارم. بااین‌وجود، قسمتی از من تا زمانیکه رنج و بدبختی در این دنیا وجود داشته باشد، ناراحت خواهد بود.

زندگی تلخ و شیرین است. برای من مشکلی نیست. شادی بدون ناراحتی کامل نخواهد بود … تا زمانیکه درد و رنج ادامه دارد.

نشسته بودم و با غصه به آسمان سیاه شب نگاه می‌کردم. سعی نکردم این حس ناراحتی را از خودم دور کنم. اتفاقاً برعکس، از بودن آنها احساس قدرت می‌کردم.

معمولاً همه ما دوست داریم که ناراحتی را با سرعت هر چه تمام‌تر از خودمان دور کنیم.

با روی آوردن به فعالیت فیزیکی، تجسم تجربیات خوشایند و آرامش‌بخش یا شوخی کردن در موقعیتی که باعث ناراحتی ما شده است، سعی می‌کنیم احساس ناراحتی‌مان را از بین ببریم. بعضی افراد که ذاتاً افرادی دلسوز هستند، سعی می‌کنند با نگاه نکردن به اخبار خودشان را از احساس ناراحتی دور نگه دارند. می‌توانم درک کنم که چرا. در مواجهه با فجایعی مثل فاجعه مِنا، این احساسی بودن می‌تواند منجر به خستگی یا افسردگی شدید شود.

اما من می‌گویم اجازه بدهید قلبتان هزارتکه شود. حالتان بهتر خواهد شد. دلیلش این است:

۳ دلیل اینکه ناراحتی به شما قدرت می‌دهد

 

ناراحتی همیشه هم آنقدرها بد نیست. درواقع، ناراحتی می‌تواند نقطه شروع مسیر شما به قلب شادی واقعی باشد. در زیر به ۳ روشی که ناراحتی می‌تواند کمکتان کند قوی‌تر شوید اشاره می‌کنیم.

۱. ناراحتی این قدرت را دارد که شکافی در درک ما از واقعیت نشانمان دهد.

حتی یک نفر در این دنیا وجود ندارد که بتواند از ناراحتی فرار کند. رنج یکی از ویژگی‌های بنیادی زندگی است.اگر نتوانیم طبیعت واقعی‌مان را ببینیم، زندگی‌مان با وابستگی و نفرت به اتمام خواهد رسید. این دقیقاً همان چیزی است که ناراحتی را سر راهمان قرار می‌دهد.

«من این را دوست دارم. من آن را دوست ندارم. من این را می‌خواهم. من آن را نمی‌خواهم.»

لحظه هایی زودگذر در زندگی‌ خواهند بود که اوضاع به کام ما پیش خواهد رفت و تجربه‌ای از لذت خواهیم داشت. اما این شادی دائمی نیست. همه فشاری که برای رسیدن به چیزهای که می‌خواهیم تحمل می‌کنیم و همه چیزهای دیگر را رد می کنیم، فقط مشکلات و رنج و غصه بیشتر برایمان خواهد آورد. به ندرت پیش می‌آید که بیشتر از یک لحظه احساس رضایت داشته باشیم. دوباره وارد مسیری برای به دست آوردن یک هدف تازه خواهیم شد، یک تجربه جدید، به دست آوردن یک دارایی بهتر یا پیدا کردن یک رابطه درست‌تر.

چطور است این را امتحان کنیم – وقتی دچار ناراحتی می‌شویم، به جای فرار کردن، اجازه بدهیم بیدارمان کند. ناراحتی این قدرت را دارد که شکافی را در نسخه محدود ما از واقعیت نشانمان دهد. شاید زندگی چیزی جز فقط خواستن، به دست آوردن، انجام دادن و مالک شدن باشد. شاید راه دیگری هم باشد.

و حتی اگر همین الان هم این را می‌دانید، ناراحتی می‌تواند آهنگی بسیار عمیق‌تر برایتان بخواند.

یک لحظه ناراحتی می تواند اعجاب‌انگیز باشد. می‌توانید برای اولین بار درست و واضح ببینید یا یکبار دیگر به طور شگفت‌آوری از خواب بیدار شوید. در هر دو حالت، اجازه بدهید ناراحتی با مفهوم و هدفی تازه شعله‌ای در زندگی‌تان روشن کند.

۲. اجازه بدهید قلبتان هزارتکه شود.

 

وقتی ناراحتی به قلبمان برخورد می‌کند، کاملاً انسان می‌شویم.

با داشتن شجاعت لازم برای لمس ناراحتی و درد خودمان، می‌توانیم درد و ناراحتی همه دنیا را هم لمس کنیم. آنوقت خواهیم دید که درد تو و درد من یکی است. رنج رشته‌ای است که همه انسان‌ها را به هم وصل کرده است. با فهمیدن این حقیقت ساده، احساسی قوی از ارتباطی متقابل ایجاد می‌شود. این حس ارتباط متقابل، لذتی شگرف به دنبال خواهد داشت و آرزوی ما برای شاد کردن همه دنیا را شعله‌ور خواهد کرد.

۳. هیچ‌چیز حتی برای یک لحظه یکسان نمی‌ماند.

ناراحتی زمانی ایجاد می‌شود که شرایط تغییر می‌کند – یک رابطه تمام می‌شود، کسی می‌میرد، از کارمان اخراج می‌شویم، بیماری بدتر می‌شود، دوستی آسیب جسمی می‌بیند، یک فاجعه اتفاق می‌افتد و … ناراحتی ناپایداری دنیا را به ما نشان می‌دهد و می‌تواند در فراموش کردن کمکمان کند.

تغییر تنها ثبات زندگی است. تازمانیکه یاد نگیریم تغییر را بپذیریم، همیشه رنج خواهیم کشید. پذیرش زیبایی ناپایداری، فواید زیادی برایمان دارد. با این کار، قدر هر لحظه گرانقدر در زندگی‌مان را خواهیم دانست و عاقلانه‌تر و بهتر زندگی خواهیم کرد.

جمله‌ای برای تفکر: بگذارید ناراحتی تلاش شما برای کمک کردن را دوبرابر کند.

جمله‌ای که امروز برای تفکر انتخاب کرده‌ام یکی از جملات دالای‌لاما است. نشانمان می‌دهد چطور ناراحتی می‌تواند بر تصمیم ما برای کمک و خدمت کردن به دیگران تاثیر مثبت بگذارد.

«تازمانیکه فضا وجود داشته باشد

و موجودات زنده‌اند،

من هم هستم

تا بدبختی دنیا را از بین ببرم.»

— شانتی‌دوا (Shantideva)

 

رویکردی سالم به ناراحتی

 

توصیه من این نیست که همه در ناراحتی خود بمانند – این افسردگی خواهد شد. درک، ابراز و حل غم و غصه به سلامتی و شادی منجر خواهد شد. غم و غصه سرکوب‌شده موجب ایجاد فشار خواهد شد.

درعین‌حال، لازم نیست به محض اینکه ناراحتی برایمان پیش آمد، آن را کنار بزنیم. ناراحتی می‌تواند دری برای درک بیشتر ما باشد. من به این دلیل از ناراحتی احساس قدرت می‌کنم که کمکم می‌کند ببینم چه چیزهایی واقعاً در زندگی اهمیت دارند: مهربانی، عشق و محبت.

شما چطور به ناراحتی‌های زندگی‌تان نگاه می‌کنید؟ آیا ناراحتی به زندگی شما هم مفهوم و شادی بیشتری بخشیده؟